Η έκθεση των εργαζομένων στους συγκεκριμένους κινδύνους συνήθως οδηγεί σε αυξανόμενα επίπεδα εργασιακού στρες, το οποίο επηρεάζει αρνητικά τις δεξιότητες και την αποτελεσματικότητά τους στα εργασιακά τους καθήκοντα, οδηγώντας συχνά στην εμφάνιση σωματικών/ψυχικών ασθενειών, σε λάθη ή ακόμη και σε ατυχήματα. Οι εργαζόμενοι βιώνουν κρίσεις άγχους όταν οι απαιτήσεις της εργασίας τους είναι υπερβολικές και υπερβαίνουν την ικανότητά τους να τις αντιμετωπίσουν. Πέραν των προβλημάτων ψυχικής υγείας, οι εργαζόμενοι που πάσχουν από παρατεταμένο άγχος κινδυνεύουν να εμφανίσουν σοβαρά σωματικά προβλήματα υγείας, όπως καρδιαγγειακές παθήσεις ή μυοσκελετικά προβλήματα. Σε επίπεδο οργανισμού ή επιχείρησης, οι αρνητικές συνέπειες μπορεί να περιλαμβάνουν κακή συνολική επιχειρηματική απόδοση, αυξημένο ποσοστό απουσίας από την εργασία, τυπική παρουσία στην εργασία (περιπτώσεις εργαζομένων που εμφανίζονται στην εργασία τους ενώ είναι άρρωστοι και δεν μπορούν να λειτουργήσουν αποτελεσματικά) και αυξημένα ποσοστά ατυχημάτων και τραυματισμών. Οι εργαζόμενοι στα νοσοκομεία, και συγκεκριμένα οι νοσηλευτές, εκτίθενται σε διαφορετικούς παράγοντες κινδύνου με τους σημαντικότερους να είναι οι ψυχοκοινωνικοί κίνδυνοι στους οποίους συμπεριλαμβάνονται η  Εργασιακή Πίεση (Work-Strain), ο Εργασιακός Εκφοβισμός (Bullying), η Εργασιακή Εξουθένωση (Burn-Out), η Συναισθηματική Πίεση (Emotional Strain), το έλλειμα Ισορροπίας μεταξύ Εργασιακής και Οικογενειακής Ζωής (Work Life Balance), το έλλειμα Εργασιακής Ικανοποίησης (Job Satisfaction), η Τάση Εγκατάλειψης της θέσης Εργασίας (Intention  to Leave), η Εργασιακή Τάση Κατάθλιψης (Mental Health Issues) και άλλοι παράγοντες που ελλοχεύουν στο σύγχρονο εργασιακό περιβάλλον.